کد مطلب:212727 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:39
ابو عبدالله صفوانی
یكی از فرزندزادگان جناب صفوان، ابوعبدالله صفوانی است كه عالمی فاضل و ربانی، ثقه ای جلیل القدر، و شیخ الطائفه و فقیه امامیه، كه در بغداد ساكن بوده است. او از علی بن ابراهیم قمی روایت می كند، و از او، شیخ مفید و تلعكبری و دیگران روایت كرده اند. كتب بسیاری تصنیف اوست، كه از آن جمله: كتاب الامامه، كتاب یوم و لیله، و كتاب تحلیلی المتعه می باشد. [1] .
او نزد سلطان سیف الدوله حمدانی مكان و منزلتی رفیع داشت؛ روزی در حضور سلطان با قاضی موصل در امر امامت مباهله كرد. همین كه قاضی از مجلس برخاست تب كرد، و همان دستش كه در مباهله پیش آورده بود سیاه شد و ورم كرد، و روز دیگر هلاك شد. [2] .
ابن ندیم گوید: من، صفوان را در سال 346 هجری، ملاقات كردم؛ مردی بلند قامت و خوش لباس بود، و خود را امی می دانست. [3] .
[ صفحه 263]
او نزد سلطان سیف الدوله حمدانی مكان و منزلتی رفیع داشت؛ روزی در حضور سلطان با قاضی موصل در امر امامت مباهله كرد. همین كه قاضی از مجلس برخاست تب كرد، و همان دستش كه در مباهله پیش آورده بود سیاه شد و ورم كرد، و روز دیگر هلاك شد. [2] .
ابن ندیم گوید: من، صفوان را در سال 346 هجری، ملاقات كردم؛ مردی بلند قامت و خوش لباس بود، و خود را امی می دانست. [3] .
[ صفحه 263]
[1] الكني و الالقاب، ج 2، ص 386 - 385.
[2] الكني و الالقاب، ج 2، ص 386 - 385.
[3] فهرست ابن النديم، ص 278.